AUDIO-TECHNICA ATH-L5000 is het een van de betere hoofdtelefoons van dit moment?

Beeld dat zich bevindt in een luxueuze lederen stoel van een gigantische Cadillac, en je hebt de L5000 in een notendop. Deze Bluetooth hoofdtelefoon is luxe op steroïden. Geen dooier om mee te spelen. Absoluut geen aanpassing nodig. Zet deze leren blikjes op, en de zwevende pads onder de hoofdband vinden automatisch het ideale niveau voor je hoofd. Het is ook heel licht, gezien alle toeters en bellen. In feite zou de pasvorm en het gevoel van de L5000 mijn favoriete ding kunnen zijn over deze aantrekkelijke baby’s.

ONTWERP

We hebben 58 mm dynamische drivers met een lichtgewicht CFRP-flens. Ik had geen idee wat ‘CFRP-flens’ betekende, dus ik heb het opgezocht. Heel saai. En ik snap het nog steeds niet. Er is een limiet aan de hoeveelheid technisch jargon die mijn kleine knikkers kunnen verdragen. Maar kortom, het ontwerp verbetert de luchtstroom tussen het diafragma en de flens. Dat is wat zij zei. Het diafragma heeft een diamantachtige koolstofcoating die vervorming minimaliseert. En Audio-Technica heeft ook gewone houten schalen gebruikt, waardoor de hoofdtelefoon als een fijne Barolo kan verouderen. Oké, mooie broek, laten we verder gaan.

De hoofdtelefoon wordt geleverd met twee kabels die A2DC-verbindingen gebruiken. Ik heb de reguliere ¼ inch niet-gebalanceerde verbinding gebruikt voor deze beoordeling. Maar als u in balans wilt blijven, heeft Audio-Technica een gebalanceerde 4-polige XLR-kabel gegooid. Op 3 meter zijn de kabels ook behoorlijk lang. Je kunt dus rond de woonkamer twerken in je roodfluwelen gewaad zonder de krik uit het stopcontact te scheuren.

Met 48 Ohm en een gevoeligheid van 100dB zijn deze blikjes heel gemakkelijk te besturen. En je kunt een eenvoudige speler gebruiken zonder enige versterking. Ik heb de IFI Black Label Micro gebruikt om ze te besturen, omdat ik op zoek was naar een DAC met een relatief neutraal profiel. Maar was het de juiste keuze? Laten wij het uitzoeken…

Lows van deze hoofdtelefoon

De low-end bedraagt ​​een theelepel lichte Italiaanse dressing op een stukje sla. Niet dat daar iets mis is. Maar het is geen goulash. En het is zeker geen hoofdtelefoon voor Audeze-fans. Opmerkelijk conservatief, je hoort een zeer verzonken basgitaar met minimale impact. In feite, luisterend naar pop, zul je vooral de hoge frequenties horen. Dit is misschien geen koptelefoon voor Michael Jackson of Bruno Mars die-hards.

 En omdat de hoogtepunten zo geaccentueerd zijn, maakt het schuwe low-end geluidsprofiel extreem helder. Ik begon me af te vragen of mijn (meestal neutrale) IFI Black Label het geluid waarneembaar beïnvloedt? Zeker, deze blikjes zijn heel gemakkelijk te besturen, en misschien klinkt het beter zonder een versterker.

Dus ik heb het rechtstreeks op mijn iPhone aangesloten en de bas werd iets genereuzer, terwijl de hele luisterervaring (op hetzelfde volume) een beetje gemakkelijker werd. Dus ik denk dat het belangrijk is om de L5000 te combineren met de juiste DAC. En wees zeker voorzichtig met uw keuze voor versterking.

Het goede nieuws is dat de bas erg strak en schoon is; ook al geven de blikken absoluut geen rijkdom om nummers te rocken, de lage tonen zijn goed gescheiden van de hogere frequenties. En qua helderheid zijn deze hoofdtelefoons primo. Luisteren naar contrabas, de klappen bracht een schat aan nuance en op te lossen. En cello’s in dit bereik hadden veel textuur en natuurlijk timbre. Dus, jazz en klassieke muziek is misschien wel het beste genre voor deze leren dames. En als u lijdt aan klinische bas-angst, is dit misschien de perfecte geluidssignatuur voor u.

Mids van deze hoofdtelefoon

De hoge middentonen komen hier uit om te spelen. Vocals zitten voorwaarts, en het is geen hoofdtelefoon die je het volledige bereik van geluid in dit bereik geeft. Maar wat deze blikjes bieden, is een echt snel en schoon gevoel. Als je naar rock luistert, kun je strakke strikken en goed gedefinieerde elektrische gitaren verwachten.

Ik speelde Tom Petty’s Time To Move On. Elektrische plectrums voelden precies en gekristalliseerd, terwijl de percussie superscherp was. Er is een zen-achtige netheid aan het geluid dat extreem gedisciplineerd en gecontroleerd is. En dit profiel leent zich vaak goed voor volksmuziek. Luisterend naar het meisje van Bob Dylan uit het noorden, strijkt het fraai gescheiden gitaarspel samen met de vakkundig getoonde subtiliteiten van Bob’s zang voor een emotionele presentatie van het nummer.

Maar once Bob’s mondharmonica kwam uit om te spelen, ik moest het volume helemaal naar beneden draaien omdat het op de oren kletste. Dus nogmaals, hij leunt zeer helder en kan vermoeiend zijn na lange perioden van luisteren.

Highs van deze hoofdtelefoon

Hoortoestellen, u zult een mooie balans zien tussen transparantie en zachtheid. Toen, een beetje Miles Davis en Coltrane aan het spelen, was er heel veel adem en tonaliteit. En ik moet zeggen dat het luisteren naar de trompet in de hoogste registers niet te veel prikt in de oren in vergelijking met veel andere koptelefoons met heldere profielen. Dus ja. Jazz en klassiek zijn de manier om op deze blikjes te gaan. Maar teruggaan naar pop, percussie in dit bereik was te sizzly om een ​​aangename luisterervaring te maken .